Hoi lieve volgers, ook wel Hoñda Savasa!

Jullie hebben al even niets meer van ons gehoord, maar we hadden wat problemen met de wifi. Wat gaat de tijd toch snel, over een paar dagen zijn we al weer terug in het mooie Nederland. Daarom hebben we de afgelopen dagen dan ook echt genoten.

Woensdag, donderdag en vrijdag hebben we flink aan het plan gewerkt. We hebben verschillende logo’s gemaakt, waarvan Janaka er één gekozen heeft. Daarnaast hebben we nagedacht over een missie, visie, slogan en natuurlijk een naam. De naam van het café wordt: Bake-Up Cafe. Wat vinden jullie van deze naam?

Naast al deze dingen zijn we bezig met flyers ontwerpen, merk-DNA creëren en nog veel meer! Helaas waren de meiden van de Bakery School er donderdag niet omdat ze een cursus hadden, dus konden we heel de dag doorwerken.

Afgelopen weekend hadden we tripjes gepland. Vrijdagavond vierden we dat we weekend hadden bij een cafeetje aan het strand, daar hebben we lekker cocktails gedronken met andere Spaanse, Engelse en Chinese vrijwilligers (wij zijn zóóóó internationaal ) Het is in ieder geval wel goed voor ons Engels, zo elke dag Engelse gesprekken voeren.

Zaterdagochtend zijn we samen met een erg gezellig Spaans meisje ‘s ochtends vroeg vertrokken naar Mirissa, dit is een plaatsje langs de kust. Anderhalf uur rijden met de bus, dit was al een avontuur an sich. Voor 75 Rs (nog geen 50 cent) hebben we de mooie omgeving van Sri Lanka mogen bekijken met een gezellig Aziatisch liedje op de achtergrond. Nadat we aankwamen en het strand gevonden hadden, konden we onze handdoekjes uitvouwen en onze camera’s erbij pakken, want wat was het toch een mooi uitzicht. Natuurlijk zat Tessa na vijf minuten alweer met alle honden te knuffelen en zat Chelsea te vechten met de golven. Ja… de golven in Sri Lanka zijn nogal heftig, maar gelukkig heeft dit wel voor een aantal leuke plaatjes gezorgd.

Nadat we lekker gegeten hadden, onze lieve familie jaloers hadden gemaakt met het uitzicht, onze huid een paar tintjes bruiner (sommige roder) waren geworden en we 400 foto’s gemaakt hadden konden we weer richting ‘huis’. Omdat we de heenweg goed overleefd hadden, begonnen we met volle moed aan de terugreis. Nadat twee bussen ons voorbij waren gereden waren we erg blij toen de derde bus ons wel gewoon wilden meenemen. Het ging ook allemaal erg voorspoedig tot we moesten overstappen…

Met welke bus waren we ook al weer gekomen? Niemand had een straatnaam, bushalte of eindstation onthouden (ik hoor jullie al denken: Slim meiden!). Gelukkig waren er tientallen Singalese mannen die ons maar al te graag wilden helpen. Na tien minuten gediscussieerd te hebben voor een bus waarin alle mensen ons aanstaarden, bleek het juist dat we met die bus naar ‘huis’ moesten. De bus was alleen overladen vol met zwetende mensen, er waren zelfs mensen die buiten aan de bus hingen om toch nog mee te kunnen rijden. Gelukkig kon Google Maps ons helpen om de juiste bushalte te vinden, toen moesten we er alleen nog voor zorgen dat we ook konden uitstappen. Na tien keer gebeld te hebben aan een touwtje aan het plafond is de bus gestopt en werden we er zowat uitgeduwd zodat ze weer snel verder konden rijden. Wij waren wel erg blij dat we weer veilig terug waren.

Zondag hebben we de dag gescheiden doorgebracht. De vier dames die nog niet naar Udawalawe waren geweest hebben met andere vrijwilligers een safari gehad. Ook zij hadden vele mooie dieren gezien, met als hoogtepunt vele olifanten. Daarnaast zijn ze ook naar een tempel geweest waar ze van de monniken allerlei snoepjes en cadeautjes kregen.

Lisa en Kiona zijn eerst naar een ‘turtle farm’ geweest, waar ze veel lieve, schattige schildpadden hebben gezien en er zelfs een paar mochten vasthouden! Daarna zijn ze nog eventjes naar het strand gegaan om aan hun kleurtje te werken.

Toen eenmaal thuis alle verhalen waren uitgewisseld zijn we lekker op tijd naar bed gegaan, zodat we fris en fruitig aan de laatste week konden beginnen!

Vandaag hebben we aan het project gewerkt en hadden we weer een gesprek met Janaka over hoe het ervoor staat met het project. Ook waren de Bakery Girls er vandaag weer omdat ze morgen niet kunnen komen vanwege een sportdag.

Nog maar vier nachtjes slapen en dan is dit mooie avontuur alweer voorbij, wij gaan nog even genieten van het mooie weer (33 graden).

Bäyi!